Bir doğu hanedanının batısında
Şiddetin Tarihçesi'ni pek beğenmemiştim. Sıradaki filmi beklerken kendimi daha iyi bir filmle karşı karşıya geleceğime ikna ederek avuttum. Sıradaki film yine oldukça sükse yapmış ve yılın en iyi filmlerinden biri olarak lanse edilmiş, çokça atıfta bulunulmuş bir filmdi. Şark Vaatleri, Şiddetin Tarihçesi'ne göre daha derli toplu bir film, ama tahmin edileceği üzere Cronenberg sinemasını bu filmle kavrayabilmek yine mümkün değil. Buradan bu filmi beğenmediğim izlenimi çıkarılmasın, zira suç filmlerini seven ve gerçeklik hissi taşıyan suç filmi bulmakta epey zorlanan benim gibi izleyiciler için ilaç gibi bir film Şark Vaatleri.
Bir hastanede ebelik yapmakta olan Anna (Naomi Watts), acil bir vaka karşısında altüst olur. Son anda kurtarılan bebeğin 14 yaşındaki annesini, ondan geriye kalan günlüklerden tanıyan Anna, Londra’nın göbeğinde Rus mafyası tarafından işletilen bir restauranta ulaşır. İşletmeci Semyon’un (Armin Mueller-Stahl) son derece kirli işlere karışan oğlu Kirill’in (Vincent Cassel) bir çocukla ilişkiye girdiği için cezalandırılması için uğraşan Anna, mafyanın yanında şoförlük yapan Nikolai’den (Viggo Mortensen) yardım görür. Semyon ise Kirill’in diğer pis işlerini temizlemek için Nikolai’ye tuzak kurmuştur.
Görüntü yönetmeni Peter Suschitzky, sinema öğrencileri
için ‘ atmosfer nasıl yaratılır’ konulu bir ders veriyor desem abartmış olmam. Evvela tekniği kusursuz işlenmiş, karakterli bir dokuyla filmin içine kolayca çekiliyoruz. Şark Vaatleri adına bakarak usta yönetmenin bir doğulu imgesinden hareketle sert bir eleştiriye giriştiğini düşündüm aslında. Filmin seçtiği doğulular Slavlar olunca da Cronenberg'in düşüncesini başka bir boyutta algılamadım desem yalan olur. Batı düşüncesinin en doğusuna yönelmesiyle birlikte kafamda giderek değer kaybeden sineması dirilmeye başladı Cronenberg'in.
Filmin Fragmanı
